மலர்: (குழந்தையைப் பார்த்து) உன், அப்பாவைப் பற்றி உனக்குத் தெரிந்திருக்கும், ஆனாலும் அவரைப் பற்றி மேலும் சில கதைகளைச் சொல்ல விரும்புகிறேன். அவர் மிகவும் அற்புதமான மனிதர். அவரைப் பற்றி நீ, நன்றாகத் தெரிந்துகொண்டால் எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இருக்கும்.
குழந்தை: (அம்மாவைப் பார்த்து) சரி அம்மா.
மலர்: உன், அப்பா என்னைப் பதின்பருவத்தில் சந்தித்தார். நாங்கள் உடனடியாக நண்பர்களாகிவிட்டோம், எப்போதும் ஒன்றாகவே இருப்போம், ஒன்றாகவே பள்ளிக்குச் செல்வோம், ஒன்றாகவே விளையாட்டுகளில் விளையாடுவோம், ஒருவருக்கொருவர் உதவிக்கொள்வோம். அவர் எப்போதும் என்னை சிரிக்க வைப்பார், என்னை பாதுகாப்பாக உணரவைப்பார்.
குழந்தை: (அம்மாவைப் பார்த்து) அப்பா, மிகவும் அற்புதமானவர் போல தெரிகிறார்.
மலர்: ஆமாம். ஒருநாள், நாங்கள் இருவரும் பூங்காவிற்குச் சென்றுகொண்டிருந்தோம், அப்போது கடுமையான புயல் வந்தது. எங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள இடம் தேடினோம், ஆனால் அருகில் இடம் எதுவும் கிடைக்கவில்லை.
மழையில் நனைந்தோம், அத்துடன் பயந்தோம். ஆனால் அவர் என்னை அமைதிப்படுத்தினார், எனக்கு உறுதியளித்தார். அவர் என்னை அதிகமாக நேசிப்பதாக சொன்னார், மேலும் என்னை பாதுகாக்க விரும்புவதாக கூறினார்.
குழந்தை: (அம்மாவின் முகத்தை பார்த்து) அது மிகவும் அழகான வார்த்தைகளாக இருக்கிறது.
மலர்: அப்படித்தான், அவர் என்னை மிகவும் காதலித்தார், நானும் அவரை நேசித்தேன். நாங்கள் திருமணம் செய்து கொண்டோம், உன்னை பிரசவித்தோம். அத்துடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தோம்.
குழந்தை: (அம்மாவைப் பார்த்து) அப்பா அந்த புயலின்போது மின்னல்தாக்கி இறந்துவிட்டார் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனாலும் அப்பா இறக்கவில்லை, என்னுடன் இருப்பதாக உணர்கிறேன்.
மலர்: ஆமாம், அவர் இருக்கிறார். அவர் எப்போதும் நம் இதயத்தில் இருக்கிறார்.
மலரும் குழந்தையும் சில விநாடிகள் அமைதியாக இருக்கிறார்கள்.
குழந்தை: நான் அப்பாவை மிகவும் நேசிக்கிறேன்.
மலர்: நானும் உன் அப்பாவை நேசிக்கிறேன்.
மலரும் குழந்தையும் ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதலாக அணைத்துக் கொள்கிறார்கள்.
அதன்பிறகு, ஒருநாள், மலரும் குழந்தையும், பூங்காவில் நடந்து செல்கிறார்கள். சூரியன் பிரகாசிக்கிறது, பறவைகள் சத்தமிடுகின்றன. பூங்காவிற்கு வந்திருந்த பல குடும்பங்கள் மகிழ்ச்சியாக விளையாடி பொழுதை கழித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். குழந்தை, அம்மாவின் கைகளை இறுகப் பிடித்திருக்கிறது, அவர்கள் இருவரும், அன்று புயலில் அப்பா இறந்த இடத்தை மௌனமாக கடக்கிறார்கள். அப்பொழுது, இருவரின் கண்களிலும் கண்ணீர் ததும்பியிருந்தது.
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக