முதன்மை உள்ளடக்கத்திற்குச் செல்

ஆட்டுமந்தை மன நிலை என்பது?


 ஆட்டுமந்தை மன நிலை என்பது ஒரு சமூக மனநிலை ஆகும், இதில் மக்கள் தங்கள் சொந்த எண்ணங்களையோ நம்பிக்கைகளையோ விட மற்றவர்களின் எண்ணங்களையோ நம்பிக்கைகளையோ பின்பற்ற விரும்புகிறார்கள். இந்த மனநிலையானது, ஒரு குறிப்பிட்ட நம்பிக்கை அல்லது நடத்தையைச் செய்ய மற்றவர்கள் செய்கிறார்கள் என்பதால், அதை பின்பற்ற வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையில் ஏற்படுகிறது.
 
 ஆட்டுமந்தை மன நிலையின் சில எடுத்துக்காட்டுகள் பின்வருமாறு:

* ஒரு புதிய தயாரிப்பு அல்லது சேவையை வாங்க மற்றவர்கள் செய்கிறார்கள் என்பதால் அதை வாங்குவது.

* ஒரு குறிப்பிட்ட கட்சியை அல்லது வேட்பாளரை ஆதரிக்க மற்றவர்கள் செய்கிறார்கள் என்பதால் அதை ஆதரிக்க முடிவு செய்வது.

* ஒரு குறிப்பிட்ட கலாச்சாரத்தை அல்லது வாழ்க்கை முறையை பின்பற்ற மற்றவர்கள் செய்கிறார்கள் என்பதால் அதை பின்பற்ற முடிவு செய்வது.

 ஆட்டுமந்தை மன நிலையின் சில நன்மைகள் பின்வருமாறு:

* சமூக ஒற்றுமையை மேம்படுத்துவது.

* முடிவெடுக்கும் செயல்முறையை எளிதாக்குவது.

 ஆட்டுமந்தை மன நிலையின் சில தீமைகள் பின்வருமாறு:

* தனிப்பட்ட சிந்தனை அல்லது கருத்துகளைக் கட்டுப்படுத்துவது.

* புதுமையை அல்லது மாற்றத்தைத் தடுப்பது.

* தீங்கு விளைவிக்கும் அல்லது தவறான நம்பிக்கைகளுக்கு வழிவகுப்பது.

 ஆட்டுமந்தை மன நிலையைத் தவிர்ப்பதற்கான சில வழிகள் பின்வருமாறு:

* தகவல்களை ஆராய்ந்து, உங்கள் சொந்த முடிவுகளை எடுங்கள்.

* மற்றவர்களின் எண்ணங்களையோ நம்பிக்கைகளையோ எளிதில் ஏற்றுக்கொள்ளாதீர்கள்.

* உங்கள் சொந்த சிந்தனை மற்றும் விமர்சன திறனை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

கருத்துகள்

My Popular Posts

திரு அருட்பிரகாச வள்ளலாரின் வாழ்க்கை மற்றும் போதனைகள்

வள்ளலார் என்று அழைக்கப்படும் ராமலிங்க அடிகளார், தென்னிந்தியாவில் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ஒரு முக்கிய ஆன்மீகத் தலைவர், சமூக சீர்திருத்தவாதி மற்றும் எழுத்தாளர் ஆவார்.  இவர் 1823 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 5 ஆம் தேதி சிதம்பரம் அருகே உள்ள மருதூர் கிராமத்தில் ராமையாப் பிள்ளை சின்னம்மையாருக்கு மகனாகப் பிறந்தார்.  வள்ளலார் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் அனைத்து உயிர்களிடத்தும் அன்பு, சமத்துவம், கருணை ஆகியவற்றை வலியுறுத்தினார்.  அவர் "கடவுள் ஒருவரே" என்ற கருத்தை நம்பினார், மேலும் "கடவுளானவர் கருணையின் வெள்ளமாக மற்றும் மிகவும் இரக்கமுள்ளவராக இருக்கிறார்'' என்றார்.  வள்ளலார் ஆன்மிக ஆசிரியராக மட்டுமின்றி சமூகப் பணிகளிலும் தீவிரமாக ஈடுபட்டார்.  அவர் தனது வாழ்க்கையை மனிதாபிமான நோக்கங்களுக்காக அர்ப்பணித்தார் மற்றும் சமூகத்தின் முன்னேற்றத்திற்காக அயராது உழைத்தார்.  அவரது போதனைகளும் பணிகளும் லட்சக்கணக்கான மக்களின் வாழ்க்கையைத் தொட்டுள்ளன மற்றும் இன்றுவரை பலரை ஊக்கப்படுத்துகின்றன.  "சத்ய தர்மசாலை" என்ற தொண்டு நிறுவனத்தை நிறுவியமை அவரது குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்புகளில் ...

சிறுகதை: கண்ணீர் விழிகள்

 மலர், 30 வயது பெண். அழகானவர் மற்றும் புத்திசாலி. தனது சிறிய வீட்டில் குழந்தைக்கு அருகில் அமர்ந்திருக்கிறார். குழந்தைக்கு 5 வயது. விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறது. மலர்: (குழந்தையைப் பார்த்து) உன், அப்பாவைப் பற்றி உனக்குத் தெரிந்திருக்கும், ஆனாலும் அவரைப் பற்றி மேலும் சில கதைகளைச் சொல்ல விரும்புகிறேன். அவர் மிகவும் அற்புதமான மனிதர். அவரைப் பற்றி நீ, நன்றாகத் தெரிந்துகொண்டால் எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இருக்கும். குழந்தை: (அம்மாவைப் பார்த்து) சரி அம்மா. மலர்: உன், அப்பா என்னைப் பதின்பருவத்தில் சந்தித்தார். நாங்கள் உடனடியாக நண்பர்களாகிவிட்டோம், எப்போதும் ஒன்றாகவே இருப்போம், ஒன்றாகவே பள்ளிக்குச் செல்வோம், ஒன்றாகவே விளையாட்டுகளில் விளையாடுவோம், ஒருவருக்கொருவர் உதவிக்கொள்வோம். அவர் எப்போதும் என்னை சிரிக்க வைப்பார், என்னை பாதுகாப்பாக உணரவைப்பார். குழந்தை: (அம்மாவைப் பார்த்து) அப்பா, மிகவும் அற்புதமானவர் போல தெரிகிறார். மலர்: ஆமாம். ஒருநாள், நாங்கள் இருவரும் பூங்காவிற்குச் சென்றுகொண்டிருந்தோம், அப்போது கடுமையான புயல் வந்தது. எங்களைப் பாதுகாத...

சிறுகதை: ஒரு கிராமமும், சில இளைஞர்களும்..

ஒரு காலத்தில், பசுமையான வயல்வெளிகளுக்கு மத்தியில், முத்தனம்பாளையம் என்ற ஒரு அழகான கிராமம் இருந்தது. அதன் குடிமக்கள், முக்கியமாக கூலியாட்கள், கொளுத்தும் வெயிலில் உழைத்த முன்னாள் பண்ணை அடிமைகளின் சந்ததியினர். பல ஆண்டுகளாக, கிராமம் சில மாற்றங்களைக் கண்டது, ஆனால் அக்கிராமத்தை சுற்றிலும் உழைப்பு சுரண்டல் மற்றும் அடிமைத்தனத்தின் சுழற்சி நீடித்தது. சமூகத்தைப் பாதித்த கல்வியறிவின்மை அவர்களின் முன்னேற்றத்திற்குத் தடையாக அமைந்தது.   இதில் முத்தனம்பாளையத்தை சேர்ந்தவர்கள் வினோத், ராஜ்குமார், மகேந்திரன், பூபாலன், செல்வகணபதி, செல்வராஜ், பாலு, விஜயக்குமார், அய்யப்பன், சக்திவேல் மற்றும் யுவராஜ். இவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் தங்கள் சொந்த கனவுகள் மற்றும் ஆசைகள் இருந்தன, தங்கள் மூதாதையர்கள் அவலத்தின் கொடுமையிலிருந்து விடுபட வேண்டும் என்று விரும்பினர்.   வினோத், ஒரு இளைஞர் மற்றும் உற்சாகமான நபர், இயல்பாகவே கல்வி மீது ஆர்வத்தை கொண்டிருந்தார், இது அவரை கிராமத்தின் எல்லைக்கு அப்பால் அறிவைத் தேடத் தூண்டியது. கல்லூரியில் பட்டப்படிப்பு முடித்து இருந்தாலும், தனக்காகவும், தன் சமூகத்திற்காகவு...